Хароҷоти доимотағйирёбанда
Соҳибкор дар баробари ба фаъолият оғоз кардан бояд донад, ки кадом хароҷот ӯро интизор аст. Аз ин рӯ, корро бояд тавре ба роҳ монад, ки даромади эҳтимолии ӯ хароҷотро пӯшонад ва фоидаро таъмин созад. Бештар аз ҳама, ин масъала барои шахсоне муҳим аст, ки бори аввал ба фаъолияти соҳибкорӣ шурӯъ менамоянд.
Ҳама шакли фаъолияти соҳибкорӣ хароҷот дорад ва ин хароҷот, дар навбати худ, ба хароҷоти доимӣ ва тағйирёбанда тақсим шуда, дар маҷмӯъ, хароҷоти умумиро ташкил медиҳанд , ки барои истеҳсоли мол, иҷрои кор ва хизматрасонӣ зарур мебошанд.